Yerlerini hala hiçkimsenin tutamayacağı arkadaşlar.
lise arkadaşları lisede kalır. içlerinden en fazla 2 tanesiyle görüşürsün, onlarda dost dediğin insanlar olur. çoğu zaman diğerlerinden 'ya çok özledim, mutlaka birgün görüşelim.' diye yapmacık mesajlar alırsın ve o buluşma günü nedense hiç gelmez.
şaşırdık mı? şaşırmadık.
ama o nadir çıkan iki kişi ise senin her şeyin olabilir. genelde araya mecburen giren mesafeler üzer. tam o kişiyi düşünürken birden telefon çalmaya başlar ya, onun aradağını görünce o en mutlu insan bile olabiliyorsun.
en güzeli de hiç arada mesafeler yokmuş gibi, hergün birlikte vakit geçiriyormuş konuşursunuz ya aslında rahatlamış da oluyorsun araya soğukluk görmediğini görünce, işte o kişi senin için artık eskimeyen dost tur. ve hakkı ödenmez.
ama diğerleri bir süre sonra seni yolda görse tanımaz hale gelir. hayat işte...