İntörn um. Dahiliye ile seneye başlamışız. Nöbet günü aşağıya indim. mescidin yaninda bir alaturka tuvalete girdim.
Ameliyat elbiselerini giymişim, pozisyon aldım. Bilerek alt değil de ustteki cepler den birine koymusum iphone 4s i, düşmesin diye. Akılsızlık iste, statik bilmiyoruz o sıralar.
Namussuz, kenardan sekip eğimli o malum yola girdi ve deliği boyladı iki milisaniye de.
Şılap....
Arkadaş, dahiliye servisi 8.katta. Keske gidip bir poşet neyin alsam desem de nafile. Benden sonraki gelenin affedersiniz sıçmasına mani olacak değildim. E insan boyle bir durumda kendi boku üstüne bir baskasininkine ellemek istemiyor. Benimki üstüne kimse sıçmamalıydı. Ya bir de sifonu çekselerdi... bunları kafamda kurarak ne kadar çok gerildim düşünün o sırada. Kafamda sorular saniyeler içinde onlarca kez dönüp dolaştı.
yanımda ise ne selpak ne mendil var. Dışarı çıksam, birisi var mi yok mu bilemiyorum, kendimi güldürme niyetim de yok. Riske atmadan soktuk kolu medial epikondile kadar.
elime ve koluma maşrapa ile kaç kez su döktüm hatırlamıyorum. Ve ne yazık ki millete iphone u nasıl düşürdüğümü göstermek istemediğimden onu da bir güzel suladım. Tuvaletten çıktıktan sonra elimi kolumu ve iphone umu sabunlu suyla iki üç kez güzelce bir daha yıkadım.
Zorlu uğraşlar neticesinde zar zor yukarı çıktım. Gergin ve terliydim. Asistan abla bana ulaşamamıştı yanlış hatırlamıyorsam. Ona da durumu izah ettim. Güldük tabi yapacak başka bişi kalmayınca.
İphone o vakitten sonra mefta oldu haliyle. Pirinç değil çeltiğe gömsem kurtarmazdı.
Bu da böyle bir anımdır.
Ameliyat elbiselerini giymişim, pozisyon aldım. Bilerek alt değil de ustteki cepler den birine koymusum iphone 4s i, düşmesin diye. Akılsızlık iste, statik bilmiyoruz o sıralar.
Namussuz, kenardan sekip eğimli o malum yola girdi ve deliği boyladı iki milisaniye de.
Şılap....
Arkadaş, dahiliye servisi 8.katta. Keske gidip bir poşet neyin alsam desem de nafile. Benden sonraki gelenin affedersiniz sıçmasına mani olacak değildim. E insan boyle bir durumda kendi boku üstüne bir baskasininkine ellemek istemiyor. Benimki üstüne kimse sıçmamalıydı. Ya bir de sifonu çekselerdi... bunları kafamda kurarak ne kadar çok gerildim düşünün o sırada. Kafamda sorular saniyeler içinde onlarca kez dönüp dolaştı.
yanımda ise ne selpak ne mendil var. Dışarı çıksam, birisi var mi yok mu bilemiyorum, kendimi güldürme niyetim de yok. Riske atmadan soktuk kolu medial epikondile kadar.
elime ve koluma maşrapa ile kaç kez su döktüm hatırlamıyorum. Ve ne yazık ki millete iphone u nasıl düşürdüğümü göstermek istemediğimden onu da bir güzel suladım. Tuvaletten çıktıktan sonra elimi kolumu ve iphone umu sabunlu suyla iki üç kez güzelce bir daha yıkadım.
Zorlu uğraşlar neticesinde zar zor yukarı çıktım. Gergin ve terliydim. Asistan abla bana ulaşamamıştı yanlış hatırlamıyorsam. Ona da durumu izah ettim. Güldük tabi yapacak başka bişi kalmayınca.
İphone o vakitten sonra mefta oldu haliyle. Pirinç değil çeltiğe gömsem kurtarmazdı.
Bu da böyle bir anımdır.