dostluk

Bu başlığın hâlâ açılmamış olması şaşırttı, belki de normaldir bilmiyorum.

Hâlâ bir tane olduğunu sandığım(inşaallah) hatun kişinin kalbimdeki karşılığı, inşallah onun için de öyledir.birbirimize sapık gibi ha bire seni seviyorum deriz,bir daha söyleyemeyecek kadar uzaklarda olmamızdan korkarak. Günlerce konuşmasam da beni düşğndüğünü biliyorum ve bu yetiyor. Devamlı birinin sizin için dua ettiğini bilmek paha biçilemez :)

bu yaz itibariyle sadece üç dostumun olduğunu anlamış bulunmaktayım.bu zor zamanımda bir telefonu ya da bir sms'i bana çok mu gördünüz a dostlar!

benim sahip olmadığımdır.

zor buldum, kolay kaybettim. filmlerdeki eski sevgiliyi anımsama sahneleri gibi, ben de onu hatırlıyor ve kahroluyorum.. (bkz:olmasaydı sonumuz böyle)

"So close no matter how far

Couldn't be much more from the heart

Forever trusting who we are

And nothing else matters"



Genelde sevgililer kullanıyor bu şarkıyı galiba ama benim için bir dost daha anlamlı kılıyor bu cümleleri. Dost çok başka bir şey be tarif edecek kelimeleri bulamıyorum. İyiki varlar

Dost... sözcüğü kısa , anlatması uzun , ufacık tefecik içi dopdolu bir kelime. Sen söylemeden ne düşündüğünü anlayan insan var ya işte o. Saat kaç olursa olsun aradığında niye aradın demeyen kişi. Yanında huzur bulduğun , tabiri yerindeyse sen kendini zorlamasızın uyuduğun kişi. Anlatması zor , yaşamısı güzel insan.

'ikimiz aynı durakta inmiş iki eski dost olabiliriz,

buysa çok güzel'

dost kelimesini gördüğüm zaman hatrıma mustafa akar'ın planör şiirindeki bu dizeler gelir. ama bir dostum gelmez. Çok garip.

(bkz:tırt bi insanım galiba hissi)

Şu günlerde sorguladığım kavramdır.

Dost saydıklarımız da bizi gerçekten dostu görüyor mu acaba?

dostluk çok özel bir duygudur,herkesle yaşanmaz. ve gerçek dostlar,ruha şifadır,Allah'ın armağanıdır,değerlidir,güven verir, sevgisi sıcaklık verir. arkadaş çoktur ama dost azdır. ve asıl dostluk, Allah için sevdiğin kişilerle yaşanır. dost denince aklıma gelen bir kişi var ki o kendini biliyor. burdan ona selam olsun :) hep duam :"allah cennette de gorusmeyi nasip etsin". bu sonlu dünya ahiretin yanında bir hiç kalır, dünya Dostlukları da cennet dostluklarinin yanında hiç kalır. selam olsun birbirini allah için seven ve hatalarını görmezden gelenlere.

Başlığı gördüğüm an gözlerim doldu.İtiraf başlığında ne güzel saydırmıştım, buraya gelince tıpki eskisi gibi bir sıcaklık kapladı içimi.



"Biz hep iyi niyetten kaybediyoruz" demiştim hatırladın mı? Dostluğumuz da benim iyi niyetimden bitti. Ne hissediyorsun acaba, doğum günümde ararsın da tekrar konuşuruz diye çok umut ettim.Ama kalbim biliyordu aramayacağını.



Haklıyım, sen de söyledin.Çok ağır konuştun, en büyük düşmanın atmayacağı iftirayı attın. Hayat seni o kadar üzmüş ki, her seferinde "Zaten doğuştan şanssız bari alttan alayım."dediğim için bu hallere geldik. Senden nefret ediyorum ama sana kıyamıyorum arkadaşım. Gönlümü nasıl alırsın,kalbimi nasıl onarırsın bilmiyorum. Arada aklına geliyorum buna eminim. Ya beddualarım tutsun, sattığın dostluğumuzun bedeli gözyaşlarınla ödensin; ya da hayat tekrar bizi karşılaştırsın ama bana gereken değeri vereceğin bombok insanlara beni tercih etmeyeceğin şekilde.